donderdag 2 maart 2017

Geen rouw voor een papieren held

Het lijkt me vanzelfsprekend dat bij een goed geschreven boek er allerlei gevoelens naar boven komen bij het lezen. Dat maakt dat je meegetrokken wordt het verhaal in, dat je meeleeft met de hoofdpersoon en dat je er wellicht ook nog iets van opsteekt als je zelf in vergelijkbare omstandigheden komt te verkeren. Daar zou ik beslist voorbeelden van kunnen geven, maar wat Martha ons dit keer vraagt?

"Heb jij wel eens gevoelens van rouw gehad, omdat een personage uit je boek overleed?" luidt vraag 9 in de serie #50 books (KLIK HIER)

Wat is rouw?
"Na een groot verlies rouwen we. We verwerken het verlies. Verlies van een partner door overlijden of een scheiding, verlies van een kind, van ouders of een andere dierbare, verlies van gezondheid door een ziekte, van een baan of van de hoop op een kind. We kunnen in ons leven veel verliezen. Verlies is iets ingrijpends waar tijd voor nodig is om het te verwerken.  
Dat doet iedereen op zijn eigen manier en in zijn eigen tempo. Mensen denken en voelen vaak verschillende dingen. De een is vooral boos, de ander vooral verdrietig en weer een ander is opgelucht. Misschien heeft u een leeg gevoel, misschien voelt u verschillende emoties tegelijk. Rouwen is voor veel mensen een intense en moeilijke periode in hun leven." (Bron: Thuisarts.nl)

Geloof me, ik kan weten dat het klopt. Dat is niet te vergelijken met wat er in welk boek en met welke hoofdpersoon ook gebeurt. Je kunt hoogstens meevoelen met het personage dat iemand verloren heeft, maar zelf rouw voelen om een papieren held die overlijdt? Nee dat gaat mij te ver, daarvoor is rouw een te groot woord. Misschien teleurstelling? Als een serie niet meer voorgezet kan worden?

Dat meevoelen met een groot verlies werkt bij mij het sterkst door als het om het verlies van een kind gaat. Zoals onlangs in Nour, waarom zag ik het niet aankomen van Benzine Rachid (KLIK HIER) Dan ben ik echt verdrietig, voor de vader die een enorm pijnlijke periode van rouw ingaat. Gelukkig is er nog een beetje troost op het eind. Maar dat moet je zelf maar gaan lezen.....

© Jannie Trouwborst, maart 2017.

Ik ben heel benieuwd naar de antwoorden van anderen. Wil je ook meedoen? Iedereen is vrij om de vragen te beantwoorden zoals hij of zij wil. Laat een link naar je eigen blog achter in de reacties onder het blog van Martha (KLIK HIER) of alleen je reactie. Zo kan iedereen lezen wat jij ervan vindt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten