dinsdag 1 juli 2008

Mensje van Keulen - De laatste gasten


Juli 2008 – waardering: 6,5.

Onze leesclub leest uitsluitend oorspronkelijk Nederlandse literatuur en probeert steeds een boek van een schrijver te bespreken die nog niet eerder aan de beurt is geweest. Toen het mijn beurt was om een boek te kiezen, schoot Mensje van Keulen me te binnen. Ik was erg onder de indruk van Van lieverlede (KLIK HIER), maar wilde indien mogelijk een recenter boek bespreken. Dus besloot ik De laatste gasten (ondanks niet al te lovende kritieken) te lezen om te beoordelen of dat geschikt was. Om mijn oordeel maar meteen samen te vatten: in vergelijking met Van lieverlede stelt dit boek teleur. En ook de andere vergelijking die zich opdringt bij een verhaal waarin pensiongasten de hoofdrol spelen (Villa des Roses van Elsschot : KLIK HIER) viel in het nadeel uit van De laatste gasten.

Achterflap/samenvatting inhoud:

Wanneer Florries liefdeloze tante overlijdt, moet Florrie het huis verlaten. Ze vindt werk in De Meihof, een landhuis aan de Amstel. Hier verblijft een aantal eigenzinnige gasten, waaronder een kunstschilder, een kunsthistoricus, een gepensioneerd echtpaar, de medewerkster van een uitgeverij, een musicoloog en de weduwe van een beeldhouwer.
Met de komst van Florrie veranderen de onderlinge verhoudingen en al snel is niets meer hetzelfde. In haar nieuwe roman beschrijft Mensje van Keulen een groep mensen die elk op hun eigen wijze hun leven leiden binnen de afgebakende grenzen van een pension. De laatste gasten onderstreept haar talent tragedies en vreugdes van levensechte personages te vangen in een meeslepende roman, die een verrassende wending kent.

Auteur: Mensje van Keulen, ps. van Mensje Francina van der Steen (Den Haag, 10 juni 1946) was gehuwd met de fotograaf Lon van Keulen, inmiddels heeft zij al vele jaren een relatie met Roel Hazewindus.
Door haar veel geprezen debuutroman Bleekers Zomer wist Mensje van Keulen direct een plaats als literaire auteur te verwerven. Eerder was zij, van 1970 tot 1972, redacteur van het studentenweekblad Propria Cures, waar zij - behalve verhalen - onder het pseudoniem Josien Meloen gedichten schreef. Later maakte zij samen met onder anderen Gerrit Komrij, Theo Sontrop en Martin Ros jarenlang deel uit van de redactie van het literaire tijdschrift Maatstaf.
Mensje van Keulen heeft in haar schrijversloopbaan diverse literaire prijzen ontvangen. Ook werd zij enkele malen genomineerd voor een prijs:
    * Zilveren griffel (1986)
    * Nienke van Hichtumprijs (1991)
    * Vlag en wimpelprijs (1993)
    * Longlist Libris-Literatuurprijs (2002)
    * Shortlist Ako-Literatuurprijs (2003)
    * Annie Romeinprijs (2003)
    * Longlist Libris-Literatuurprijs (2004)
Diverse boeken van Mensje van Keulen staan bijna standaard op de boekenlijsten van veel middelbare scholen. Zij schreef niet alleen voor volwassenen, maar ook enkele kinderboeken. Van Keulen is bevriend met collega-schrijver Maarten 't Hart. Over hem en zijn voorliefde voor travestie gaat het boek Geheime dame. Bij de Europese verkiezingen 2004 en de Tweede Kamerverkiezingen 2006 stond zij op de lijst van de Partij voor de Dieren.

Biblion: Van Keulen (1946) publiceerde in haar 35 jaar durende schrijverschap talloze jeugdboeken, verhalenbundels en romans. Haar nieuwste roman laat ze afspelen in een pension voor kunstenaars, die daar lijken te verblijven om aan hun mislukkingen te ontsnappen in plaats van kunst te maken. Het hoofdpersonage, Florrie, komt daar te werken als een inwonende hulp in de bediening na de dood van haar wrede tante. Ze leert de gasten van het pension kennen en binnen korte tijd wordt duidelijk dat niet iedereen is wie hij of zij lijkt te zijn. Op knappe wijze bouwt Van Keulen de spanning op. Ze laat zien dat de waarheid omgekeerd kan worden en dat dat dan ook een waarheid is, zoals een van de pensiongasten zegt. In haar mooie stijl toont Van Keulen het spel van zijn en schijn. Tot op de laatste pagina weet zij alles aan het wankelen te brengen. Het verhaal blijkt bij herlezing knap gestructureerd - 'alles raakt alles aan' (p.76) - en wordt verrijkt met bespiegelingen en uitspraken van filosofische aard. Normale druk. (NBD|Biblion recensie, J.A.M. van den Broek)

N.B. DIT BOEK WERD OVERGEZET VANUIT MIJN OUDE WEBLOG EN HEEFT DUS EEN IETS ANDER FORMAT.

@JannieTr, juli 2008.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten